Torajaland, Rantepao
Blijf op de hoogte en volg Grace & Ronald
01 Augustus 2012 | Indonesië, Rantepao
Mijn god, wat een belevenissen!
Gisteren zijn we vanuit Makassar vertrokken richting Rentapao. De rit duurde10 uur. Onderweg ging het regenen. De auto had op een gegeven moment geen grip meer en gleden we bijna tegen een vrachtauto aan. Het scheelde een haartje. Welke beschermengel waakte over ons? Ik denk een hele goeie!
Vandaag hebben we siteseeing gedaan hier in de omgeving.
Als eerste gingen we naar een echte Toraja-begrafenis.
Deze begrafenis is van een heel belangrijk iemand en duurt ook een aantal dagen.
Zonder dat wij er erg in hadden zaten we op de feestvlonder van de familie. We kregen sigaretten en koffie/thee met heerlijke hapjes.
In het midden stond een kebau (waterbuffel) met grote hoorns met mannen er omheen die stonden te zingen. Prachtig gezicht.
Ook werden er varkens geofferd. Ik zal het geluid mijn hele leven niet meer vergeten. Wat klonk dat geluid erg. Het gaat door merg en been. Toen werd er een kebau geofferd, het mes ging zo door zijn keel, echt zielig! Een andere kebau zou ook geofferd worden, maar die was slimmer dan die andere buffel en rende zo de menigte in.
Iedereen begon te schreeuwen en te rennen. Mijn kinderen stonden al op een vlonder en Ronald was ik kwijt. Ik zag het gevaarte op mij afkomen en kon niet op de vlonder klimmen. Ik riep Quinten, help me en gelukkig was hij zo sterk dat hij mij de vlonder op tilde, boven op een vrouw.
De man die naast mij stond, die is gewond afgevoerd.
Het huilen stond mij nader dan het lachen. Ohhh, wat waren wij geschrokken. Het duurde wel enige minuten voordat wij bij zinnen waren gekomen.
Uiteindelijk is die kebau gedood in het weiland.
Om tot rust te komen zijn we maar gaan lunchen, om ff bij te komen van de schrik.
Hierna zijn we naar babygraven geweest. Deze baby's (die nog geen melktandjes hebben) worden begraven recht op staand in een boom.
Ook hebben we rotsgraven gezien en zijn we naar een familiegraf geweest in een grot.
Nu even bijkomen van alle indrukken van de dag.
Groetjes van ons allemaal, Grace.
P.S. papa en mama, geen zorgen maken,we zorgen goed voor elkaar!!!
Gisteren zijn we vanuit Makassar vertrokken richting Rentapao. De rit duurde10 uur. Onderweg ging het regenen. De auto had op een gegeven moment geen grip meer en gleden we bijna tegen een vrachtauto aan. Het scheelde een haartje. Welke beschermengel waakte over ons? Ik denk een hele goeie!
Vandaag hebben we siteseeing gedaan hier in de omgeving.
Als eerste gingen we naar een echte Toraja-begrafenis.
Deze begrafenis is van een heel belangrijk iemand en duurt ook een aantal dagen.
Zonder dat wij er erg in hadden zaten we op de feestvlonder van de familie. We kregen sigaretten en koffie/thee met heerlijke hapjes.
In het midden stond een kebau (waterbuffel) met grote hoorns met mannen er omheen die stonden te zingen. Prachtig gezicht.
Ook werden er varkens geofferd. Ik zal het geluid mijn hele leven niet meer vergeten. Wat klonk dat geluid erg. Het gaat door merg en been. Toen werd er een kebau geofferd, het mes ging zo door zijn keel, echt zielig! Een andere kebau zou ook geofferd worden, maar die was slimmer dan die andere buffel en rende zo de menigte in.
Iedereen begon te schreeuwen en te rennen. Mijn kinderen stonden al op een vlonder en Ronald was ik kwijt. Ik zag het gevaarte op mij afkomen en kon niet op de vlonder klimmen. Ik riep Quinten, help me en gelukkig was hij zo sterk dat hij mij de vlonder op tilde, boven op een vrouw.
De man die naast mij stond, die is gewond afgevoerd.
Het huilen stond mij nader dan het lachen. Ohhh, wat waren wij geschrokken. Het duurde wel enige minuten voordat wij bij zinnen waren gekomen.
Uiteindelijk is die kebau gedood in het weiland.
Om tot rust te komen zijn we maar gaan lunchen, om ff bij te komen van de schrik.
Hierna zijn we naar babygraven geweest. Deze baby's (die nog geen melktandjes hebben) worden begraven recht op staand in een boom.
Ook hebben we rotsgraven gezien en zijn we naar een familiegraf geweest in een grot.
Nu even bijkomen van alle indrukken van de dag.
Groetjes van ons allemaal, Grace.
P.S. papa en mama, geen zorgen maken,we zorgen goed voor elkaar!!!
-
01 Augustus 2012 - 12:28
Hesther:
Wooozzz wat een consternatie !!! Jullie hebben een hele bundel engelen meegekregen deze reis! Ik ga er vanut dat je massa's foto's maakt maar die baby's in bomen dat wil ik visulaliseren zit vast een bijzondere gedachte achter. Ik heb ook eens naast zo'n offer varken gezeten bahhh nee niet vergeten hoe dat klonk! lieve Grace blijf heel en je lieffies ook graag x Hes -
01 Augustus 2012 - 16:40
Lilian:
Jeetje, heftig zeg! -
01 Augustus 2012 - 20:10
Miranda:
Jeetje Sijmpies en mevr. Smith, ik ben blij dat jullie het er goed vanaf hebben
gebracht. Hoop dat het iets minder heftig wordt. Maar wat een gave reis.
Groet vanuit la France -
01 Augustus 2012 - 20:24
Har En Mar:
Wao,wat een belevenissen zeg, zeker met die buffel.Hoop dat de rest van jullie vakantie minder heftig is dan dit.
Ben benieud naar jullie foto's.
Blijf heel jongens en nog veel plezier. -
03 Augustus 2012 - 14:06
Hoi Buurtjes,:
Wat een verhaal!!!!!
Groetjes Yvon
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
